Analiza dzieła sztuki


      Wykład mgr Adrianny Gajdziszewskiej z dnia 15 kwietnia rozpoczął a zarazem wprowadził cykl wykładów o wielkich malarzach i ich dziełach. Tego rodzaju wykłady wymagają bezpośredniego uczestnictwa. Ich treścią jest prezentacja obrazów i ich analiza.

Omówienie wykładu będzie więc opierało się na najważniejszych wskazówkach dotyczących kierunków i metod analizy dzieła sztuki, w tym wypadku malarstwa.

Artyści działali i działają na odbiorcę wieloma środkami wyrazu. Najważniejsze to kompozycja, kolor i światło.

Analiza dzieła sztuki to metoda badawcza polegająca na rozpatrywaniu jakiegoś problemu czy zjawiska dotyczącego dzieła sztuki. Dzięki analizie można wyodrębnić z całości różne elementy dzieła i zbadać każdy z osobna. Na analizę dzieła sztuki składają się opis, analiza formalna, analiza treściowa (ikonograficzna) i interpretacja.

Analiza ikonograficzna dotyczy treści i tematu. Obrazy są reakcją artysty na temat mu aktualny, osobisty (F. Goya, Rozstrzelanie powstańców madryckich 3 mata 1808 r.). Temat może też być nieangażujący (Józef Mehoffer, Rynek krakowski). Bardzo często obrazy przedstawiają motywy ikonograficzne, ustalone w kulturze, jak postaci religijne czy zaczerpnięte z mitologii. Wskazana jest wtedy wiedza dotycząca tych kultur. Łatwiej bowiem zinterpretować przesłanie artysty. Niektóre tematy mają wywołać efekt estetyczny, mamy się obrazem zachwycać. Służą temu odpowiednio dobrane linie i kolory (np. obrazy malarzy secesyjnych).

Pani Adrianna pokazała na przykładzie obrazu Jana van Eycka, Portret małżonków Arnolfini szczegółową analizę dzieła. Każdemu jego elementowi przypisane jest symboliczne znaczenie. Miotełka, różaniec i lustro - wstrzemięźliwości i czystości przedmałżeńskiej, piesek - wierności małżeńskiej, świeca - obecności Chrystusa, inskrypcja na ścianie jest dowodem obecności autora na ceremonii zaślubin.

Analiza formalna dotyczy barw, światła i ekspresji.

Wszystkie te środki wyrazu artystycznego wpływają na naszą wyobraźnię i emocje. O odbiorze dzieła może decydować kształt obrazu, dramatyzm, dynamiczność bądź statyczność. Ważna dla wyobraźni jest np. kompozycja otwarta, która w przeciwieństwie do zamkniętej prowokuje do wyjścia wyobraźnią poza ramy obrazu (impresjoniści).

Analizie dzieła podlega również perspektywa. Kulisowa, gdy jeden element zachodzi na drugi, pasowa - obraz podzielony na pasy (staroegipskie hieroglify, najwyższy pas postacie najważniejsze), żabia, z lotu ptaka, powietrzna (w dalszym tle kolory rozmyte).

Kontrast światła i cienia odpowiednio przez artystę uwidoczniony na obrazie kieruje nasz wzrok na te elementy, na które artysta chce , byśmy zwrócili uwagę.

Ekspresja może być wywołana mimiką ( Helenka Wyspiańskiego), symboliką ( Francois Gerard, Amor i Psyche),atmosferą niepokoju ( Van Gogh, Pole pszenicy z krukami), uczuciami metafizycznymi, oderwanymi od rzeczywistości (S.I Witkiewicz , Tworzenie świata).

Wykład mgr A. Gajdziszewska zakończyła przykładami form dzieł w różnych wiekach:

- renesans - Pierro della Francesca, Idealne miasto,

- barok - Caravaggio, Judyta odcinająca głowę Holofernesowi,

- klasycyzm - J.L. David, Porwanie Sabinek,

- romantyzm - F. Goya, Rozstrzelanie powstańców madryckich,

- impresjonizm - C. Monet, Impresja wschód słońca,

- ekspresjonizm - E. Munch, Krzyk.

W odbiorze dzieła sztuki ważna jest wiedza dotycząca epoki, czasu powstania obrazu, życia twórcy czy tła kulturowego, bo pełniejsza jest interpretacja. Nie zawsze jest to konieczne. Często wystarczą emocje i wrażenia.

Wykład mgr Adrianny Gajdziszewskiej był niezwykle interesujący, świadczący o rozległej wiedzy z dziedziny sztuki i zaangażowaniu. Dziękujemy.

 

                                                                                                                         Ewa Kozłowska

 

Poznajemy Małopolskę

          8 kwietnia br. słuchacze Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Dobczycach mieli okazję odbyć podróż w zachodnią część Małopolski. Wszystko to w ramach projektu „Senior z kulturą za pan brat – zamki obronne Małopolski” dofinansowanego z budżetu Gminy i Miasta Dobczyce w ramach wspierania inicjatyw społecznych, kulturalnych i sportowych.

 

Mimo licznych przeszkód na trasie (korki, roboty drogowe) udało nam się zrealizować cały program wycieczki.

 

          Zaczęliśmy od Wygiełzowa w gminie Babice. Tam zwiedziliśmy skansen ulokowany na podzamczu, a w nim chatę bogatą (u sołtysa), biedną ( u wyrobnika), młyn, kościół i dwór. My skupiliśmy się na spacerze i oglądaniu zabytków, ale jak nas zapewniano skansen organizuje szereg imprez i warsztatów. Sami widzieliśmy grupę dzieci, które maszerowały dumnie dzierżąc w dłoniach własnoręcznie wykonane palmy.

 

          Następnie wspięliśmy się do zamku Lipowiec, a właściwie dobrze utrzymanych trwałych ruin tego zamku. Został on wzniesiony w XIII wieku przez biskupa Prandotę i aż do końca XVIII wieku stanowił własność biskupów krakowskich. Przez wiele lat służył jako więzienie biskupie. Jego historię obrazowo i z niezwykłą swadą przedstawił nam przewodnik. Prawie słyszeliśmy jęki głodzonych w wieży więźniów, gdy za ścianą ich celi inni raczyli się mięsiwem. Chciałoby się rzec: o tempora, o mores.

 

          Z Lipowca o rzut beretem mieliśmy do zamku Tenczyn w Rudnie. Ten zamek prawdziwie zdobywaliśmy. Na własnej skórze odczuliśmy co znaczy dostać się do ulokowanego na górze zamku obronnego. Ale udało się. I całe szczęście, bo u celu czekały na nas niezwykle malownicze ruiny jednej z najwspanialszych rezydencji magnackich w Polsce. Ta solidna warownia została wzniesiona w XIV wieku przez Nawoja z Morawicy, a rozbudowana (już jako murowana) przez Andrzeja Toporczyka Tęczyńskiego. Różne były koleje losu zamku Tenczyn po wygaśnięciu rodu Tęczyńskich. Należał do znanych rodzin magnackich: Opalińskich, Firlejów, Lubomirskich, czy wreszcie Potockich. Aktualnie jest własnością spadkobierców Adama hr. Potockiego. Mieliśmy okazję usłyszeć nie tylko historię zamku, ale i legendy z nim związane, bo cóż to za zamek, który nie ma swoich duchów!

 

          Następnym na naszej trasie był zamek w Korzkwi. Tam powitali nas przewodnicy w strojach historycznych. Oprowadzili nas po komnatach zamkowych, zaprezentowali jego wnętrza wraz z wyposażeniem, a na pożegnanie odtańczyli dla nas taniec z epoki renesansu. Zaiste niezwykłe to były doznania.

 

          Naszą wycieczkę zakończyliśmy odwiedzeniem XVI wiecznego kościoła pw. Narodzenia św. Jana Chrzciciela. On również w czasach dawnych pełnił funkcje obronne i do dziś można zobaczyć w ścianach otwory strzelnicze.

          Pełni wrażeń wróciliśmy do Dobczyc. Chociaż trzeba przyznać, że Dobczyce towarzyszyły nam na każdym etapie podróży. W skansenie w Wygiełzowie zwiedziliśmy dwór z Droginii. Tak, tak –z „naszej” Droginii. Przy okazji budowy dobczyckiego zbiornika dwór rozebrano i przeniesiono do skansenu. W Korzkwi okazało się, że nasi przewodnicy od 6 lat przyjeżdżają do Dobczyc, aby wraz z innymi bractwami rycerskimi i wprowadzać króla na dobczycki zamek. A Tenczyn? Ha! Jedna z naszych koleżanek ma udokumentowane w genealogii korzenie sięgające do Potockich – ostatnich i obecnych właścicieli zamku. Aż samo z siebie nasuwa się stwierdzenie, że wszystkie drogi prowadzą do Dobczyc.

 

                                                                         Barbara Simon

 

                                                                             

                                                                                                                  

 Tak nazwała swoje wystąpienie dla nas Pani Katarzyna Ławrynowicz-Łazarska w nawiązaniu do serialu o tym tytule. Odbyła podróż na daleką Alaskę i postanowiła podzielić się ze słuchaczami swoimi refleksjami, spostrzeżeniami i licznymi ciekawostkami.

  Alaska jest największym stanem USA z ponad połową wszystkich lodowców świata, trzema mln jezior, kilkoma tysiącami rzek. Ze 100 tys. lodowców największy ma powierzchnię woj. opolskiego. Topnieją niestety zbyt szybko /w ciągu 20 ostatnich lat skróciły się o 40 km/. Jest tu 17 najwyższych szczytów Ameryki Północnej z najwyższym Denali /Mount McKinley 6190 m n.p.m./ i tylko 4000 km dróg. Prywatny transport lotniczy jest więc dość powszechny. Na tym ogromnym terenie /1mln 723 tys. km2 /żyje zaledwie ok.740 tys. mieszkańców większość z nich w największym mieście stanu – Anchorage. Stolicą jest jednak Juneau/20 tys. mieszkańców/. Klimat się zmienia, i dziś jest to max -40 stopni C. Zima trwa pół roku, a słońce nie pojawia się przez 3 miesiące, natomiast  białe noce trwają od maja do lipca. Oglądać też można zjawiskowe zorze polarne.

  Jest to jeden wielki park, ale główny to Park Narodowy Denali. Nazwa Alaska oznacza w wolnym tłumaczeniu wielką przestrzeń, świat. Turyści jeżdżą specjalnymi autobusami z przewodnikiem/dla bezpieczeństwa/. Po drodze chodzą bowiem lisy, niebezpieczne łosie alaskańskie, niedźwiedzie brunatne, brązowe, czarne i grizli, a na północy polarne. Żyją tu ogromne bieliki amerykańskie, ale również wieloryby, lwy morsie, foki, wydry. Roślinność to tajga i tundra.

  Rząd Stanów Zjednoczonych kupił ten półwysep w 1867roku od cara Aleksandra II za 7,2mln dol. w złocie/ok.142 mln dzisiejszych dol./ czyli zapłacono 2 centy za akr. Alaska została odkryta przez dwóch żeglarzy Vitusa Beringa i  Aleksieja Czyrikowa. Zaczęto sprowadzać osadników z Rosji,  Rozpoczęła się kolonizacja Alaski przy sprzeciwie tubylczych plemion indiańskich i eskimoskich /Juopików, Cupików, Eskimosów, Tlingit, Inuitów/ Aby zdobyć broń oferowali  Rosjanom skóry i mięso - złoto Alaski. Podejmowali walki, ale byli zbyt słabi - zginęło prawie 2/3 miejscowej ludności.

  Amerykanie, mimo że kupili Alaskę nie interesowali się nią ani jej rdzennymi mieszkańcami przez dziesięciolecia. Nie utworzono rezerwatu, ale miejscowi byli dyskryminowani, wykluczani. W 1959 roku ogłoszono ją 49. stanem USA. Rozpisano wtedy konkurs na flagę stanową, który wygrał 13 latek Benny Benson. Jest to 8 gwiazd - Wielka Niedźwiedzica i Gwiazda Polarna na niebieskim tle symbolizującym niebo oraz niezapominajkę narodowy kwiat Alaski. W 1968 roku odkryto bogate złoża ropy naftowej i gazu ziemnego.  Ważną dziedziną gospodarki jest rybołówstwo, a Alaska jest największym dostawcą halibuta, są organizowane targi, aukcje. Są na miejscu filetowane, ale nic się nie marnuje – resztki zjadają orły, mewy i inne ptaki.  

 Narodowy sport Alaski /od 1973 /to psie zaprzęgi. Pani Katarzyna przytoczyła piękną historię psów - Balto i Togo /husky syberyjskie/, którzy uratowali wioskę przed epidemią błonicy. Niezbędną szczepionkę dostarczyły w wyścigu - sztafecie, a pies doczekał się pomnika w Central Parku w New Yorku. Utrzymanie psa do wyścigów kosztuje ok. 1000 dol./m-c.

 Gorączka złota na Alasce rozpoczęła się od podróży małżeństwa J.D. Charlie, które postanowiło wyruszyć w głąb interioru; nie dawali znaku życia, więc szwagier postanowił ich odszukać. Okazało się, że odnalezieni wcale nie chcieli wracać, bo odkryli rzekę Klondike ze złotem. Chcieli to ukryć, ale odwieźli je do portu Seattle gdzie skupowano złoto. Szybko się okazało, że liczba ludności wzrosła z 400 do 40000.  Na szlaku bywało więc dość ‘ciasno’ 

  Ludzie fascynują się Alaską. Niesamowitym przykładem jest historia chłopaka, który 1992 roku kończy studia, ale postanawia, że chce żyć jak dzikus i wyrusza autostopem na Alaskę. Wyprawa zakończyła się tragicznie Christopher zmarł z zatrucia i głodu a zdarzenie opisał na podstawie dziennika zmarłego - Jon Krakauer w książce „Wszystko za życie”. Powstał też film w reżyserii Seana Penna.

  W North Pole znajdziemy też miejsce św. Mikołaja - Santa Claus House. W 1949 roku p. Miller przyjechał tu z rodziną, handlował skórami, prowadził sklepik, ale chciał urozmaicić Święta Bożego Narodzenia dzieciom. Sprowadził jakieś stroje, przebrał się za Św. Mikołaja a wkrótce postanowił, że będzie nim przez cały rok. Pisał listy do dzieci, sprowadzał różne gadżety. Pani Kasia napisała stąd list do wnuka, który wierzy, że dostał list z Alaski od prawdziwego Św. Mikołaja i już będzie się starał zawsze być grzeczny.

 Bardzo serdecznie dziękujemy za piękną prezentację, liczne zdjęcia, wielką dbałość o szczegóły, ciekawostki, o to, żeby słuchacze jak najwięcej skorzystali. A wszystko to bezinteresownie jak zawsze dla nas.

Kilka fot. z archiwum autorki wykładu:                                                                                                                      

   

 01.04.2025                                                                                                                                                            Stanisława Błaut

Dla bardziej zainteresowanych:

Debata o klimacie

 

W dniu 18.03.24. znany nam wykładowca UJ dr Andrzej Fiertak wprowadził naszych słuchaczy w zasady prowadzenia debaty. Mieliśmy dyskutować nt. zmian klimatycznych, które wpływają na życie na Ziemi.

Globalne ocieplenie jest to długoterminowy wzrost temperatury spowodowany głównie zwiększeniem ilości gazów cieplarnianych emitowanych przez człowieka do atmosfery. Jest to główny składnik zmian klimatycznych, na które składają się:

1. wzrost średniej temperatury na lądzie i w oceanach – od 1850r. o 1,2oC

2. gazy cieplarniane: dwutlenek węgla, metan i podtlenek azotu

3. trend jest długoterminowy: od ponad 100 lat porównuje się wyniki stacji meteorologicznych na świecie oraz pomiary rdzenia lodowca

4. skutki systemowe – topnienie lodowców, ekstremalne susze, powodzie i huragany

Organizacje naukowe na całym świecie są zgodne, że globalne ocieplenie zagraża w dalszej perspektywie mieszkańcom Ziemi.

Zasady prowadzenia debaty:

  • zbadaj temat

  • określ cel: wymiana opinii, poszukiwanie rozwiązań, cel edukacyjny

  • szacunek dla przedmówców

    - słuchaj aktywnie

    - unikaj personalnych ataków

    - bądź otwarty na różne perspektywy

  • jasność i precyzja wypowiedzi

  • kultura dyskusji

  • logika i argumentacja

    - używaj faktów

    - unikaj błędów logicznych

    - bądź gotowy zmienić zdanie

  • zarządzanie czasem: ustalenie limitów i zasad

  • moderacja – jeśli jest potrzebna (wybór moderatora)

  • podsumowanie i wnioski: wskazanie obszarów zgody i sporu

Należy unikać błędów logicznych. Są to m.in. atak osobisty, odwołania do autorytetu, kłamliwej analogii, błędnego koła, fałszywego kompromisu, odwołania do tradycji lub natury i inne.

Debata

Wypow. 1: mało zależy od Europy, gdy mocarstwa się z tym nie liczą

wypow. 2: wpływać na mocarstwa, aby działały na rzecz ochrony środowiska

wypow. 3: zmiany klimatyczne postępują i skutkiem ich będą migracje (już się zaczęły)

wypow. 4: W USA wielka wycinka lasów powoduje kataklizmy, podobnie jest z wycinką lasów deszczowych.

Zielony Ład zatwierdzony przez kraje UE i wprowadzany od 2020r. ma doprowadzić do 2050r. do neutralności ekologicznej Europy. Jest to proces długoterminowy, ale konieczny.

A. Fiertak: Naturalne emisje gazów cieplarnianych (ok. 800 mld t) były pochłaniane przez oceany i roślinność Ziemi, ale człowiek dołożył 40 mld t i to już przekracza możliwości przyrody. Oznakami ogrzewającego się Świata jest topnienie lodowców, podnoszenie poziomu mórz, co doprowadzi w przyszłości do zatopienia niektórych lądów, malejąca pokrywa śniegowa, wzrost temperatury powietrza i wód oceanów.

Wzrost temperatury odbywa się zgodnie z modelami naukowymi i będzie postępować, jeśli nie zmieni się podejście wielkich mocarstw do ochrony środowiska.

Wypow. 5: ile możemy jako ludzie wytrzymać wzrostu temperatury

A. Fiertak: to obecnie jest trudne do ustalenia

Udział w nadmiarowych ilościach gazów cieplarnianych mają następujące kraje i wspólnoty: Chiny - 30%, USA – 15%, UE – 7,9%. Należy dodać, że w ostatnich 4 latach Chiny wykonały zwrot w kierunku energii wiatrowej (największy), słonecznej i atomowej, przy dużym spadku udziału paliw kopalnych.

Jeśli chodzi o Polskę, to w udziale OZE jest na szarym końcu w UE. Jest to wynik wieloletnich zaniedbań rządów, które pieniądze z opłat za emisję CO2 zużywały na inne cele. Polska emisja CO2 wynosi 320 mln t rocznie, lasy pochłaniają 25 mln t. Jest pomysł, aby magazynować ten gaz pod ziemią w wyrobiskach kopalń..

Wypow. 6: na wzrost ilości gazów cieplarnianych wpływa znacząco powiększanie się liczby ludności na Ziemi, wzrost ilości samochodów, mieszkań do ogrzewania, urządzeń energochłonnych.

Temu procesowi nie można zapobiec, trzeba pracować nad nowymi technologiami.

W wypadku rozwinięcia się wojny zmniejszy się emisja gazów, choć brzmi to dramatycznie.

Jaka przyszłość – wnioski

  • zwiększyć źródła odnawialnej energii

  • każdy człowiek może ograniczyć zużycie energii, żywności (nie marnować), odzieży, urządzeń domowych

  • pozyskiwać energię z fotowoltaiki i pomp ciepła dobrej jakości i dostosowanych do powierzchni domów

Temat debaty nie był optymistyczny, ale na pewno dał do myślenia jej uczestnikom.

Dziękujemy p. dr.Andrzejowi Fiertakowi za przybliżenie tematu i podejście do debaty.

 

                                                                                                                            Anna Płachta

W dniu 11.03.2025 roku uczestniczyliśmy w bardzo ciekawym i pomocnym

wykładzie

„PODOLOGIA I ZAPOBIEGANIE STOPIE CUKRZYCOWEJ ''
Zdrowe stopy w każdym wieku. Podstawy pedicure podologicznego dla seniorów.

 

Temat ten przybliżyły nam Panie Podolog Agnieszka Gawor i Anna Wodzińska.

 

Kim jest podolog i czym się zajmuje ?

PODOLOG - to specjalista zajmujący się diagnostyką, profilaktyką i pielęgnacją stóp.

Nie jest to lekarz, ale często podolog współpracuje z lekarzami - dermatologiem,

diabetologiem, ortopedą czy chirurgiem,

Podolog współpracując z poszczególnymi lekarzami jest w stanie poradzić z trudnymi

przypadkami schorzeń stóp – takie jak ciężkie rany u osób z cukrzycą czy miażdżyca.

Dbanie o stopy jest bardzo ważne – szczególnie u seniorów.

Panie przedstawiły nam jak można sobie pomóc w poszczególnych problemach

związanych ze stopami oraz technice bezpiecznej pielęgnacji stóp w domu.

 

BUDOWA STOPY:

W obrębie stopy znajdują się :

26 kości / co stanowi 13 procent ogółu kości /

33 stawy

107 więzadeł

20 przyczepów mięśniowych

W budowie stopy wyróżniamy dwa łuki : podłużny i poprzeczny.

Ich prawidłowe sklepienie zapewnia właściwą mechanikę chodu.

Prawidłowy chód i obciążenie stopy zapewniają trzy punkty podparcia ;

pod pierwszą i piąta głową śródstopia oraz kości piętowej.

Zaburzenia łuków i punktów podparcia skutkują złym obciążeniem stóp, co może

prowadzić do problemów podologicznych, a także do bólów zwyrodnień czy kontuzji

w wyższych partiach.

 

SKÓRA STÓP:

    • jest 3-4 razy grubsza niż na innych częściach ciała / ma ok. 4 mm /.

    • Składa się z naskórka, skóry właściwej i tkanki podskórnej.

    • Naskórek jest bardzo ważną częścią skóry stóp.

    • Ma 0,75 – 1, 2 mm, stale zachodzą w nim procesy tworzenia i przebudowy.

 

SKÓRA STÓP:

          • Skóra właściwa charakteryzuje się obecnością fibroblastów, włókien kolagenowych

            i elastycznych .

          • Skóra podeszwy stóp nie posiada gruczołów łojowych ani mieszków włosowych.

          • Najgłębszą warstwę stanowi tkanka podskórna, która jest zbudowana

            z tkanki łącznej i tłuszczowej. Chroni głębsze warstwy skóry przed

            zgnieceniem i utratą ciepła.

 

PAZNOKCIE:

    • Ich główną funkcją jest ochrona opuszki palca przed uszkodzeniem.

    • Często służą do celów diagnostycznych w przypadku różnych chorób

    • Płytka paznokcia wyrasta z macierzy, która znajduje się ok. 3- 6 mm

      pod wałem paznokciowym. Poprzez podziały komórkowe w macierzy

      tworzy się płytka paznokciowa.

    • Uszkodzenie macierzy grozi trwałą deformacją lub zahamowaniem

      wzrostu paznokcia.

 

FUNKCJE STOPY:

        • Podpora i stabilizacja

        • Amortyzacja

        • Napęd i lokomacja

        • Dopasowanie do podłoża

SPECYFIKA STÓP OSÓB STARSZYCH:

Skóra jest cieńsza i bardziej sucha, zmniejsza się wydzielanie potu.

Zmiany w strukturze paznokcia – są grubsze, twardsze ale bardziej

łamliwe

Problemy z krążeniem – zmniejszony przepływ krwi może prowadzić

do obrzęków, uczucia zimnych stóp, a także spowolnienie gojenie ran.

Sztywność stawów i zmniejszona mobilność – zmiany zwyrodnieniowe

mogą zmniejszać ruchomość w stopie / zwiększa ryzyko upadków /.

Większa podatność na infekcje – osłabiona odporność i problemy z krążeniem

mogą zwiększyć częstość występowania grzybicy czy brodawek wirusowych.

 

NAJCZĘSTSZE PROBLEMY, Z KTÓRYMI

ZWRACAMY SIĘ DOGABINETU PODOLOGICZNEGO

powstają w wyniku, miejscowego, nadmiernego nacisku lub tarcia np. źle dopasowane obuwie.

Skóra staje się zgrubiała, bolesna, a czasem pęka, prowadząc do stanów zapalnych.

W gabinetach podologicznych odciski usuwa się za pomocą skalpela i dłuta.

 

PROFILAKTYKA

Wygodne, szerokie obuwie.

Wkładki korygujące chód .

Stosowanie kremów / BEZ MOCZNIKA /.

NIE STOSOWANIE APTECZNYCH PREPARATÓW NA ODCISKI.

Nie stosowanie pumeksu czy tarek.

Regularne wizyty u podologa

 

PĘKAJĄCE PIĘTY

Często wynikające z przesuszonej skóry.

Może powodować zbyt mocne ścieranie naskórka , chodzenie '' od pięty ''.

Mogą dawać dolegliwości bólowe i stanowić wrota dla zakażenia.

 

PROFILAKTYKA

Odpowiednie obuwie / miękka wkładka /.

Nawilżanie i natłuszczanie stóp.

Unikanie ścierania.

Unikanie kąpieli z sodą oczyszczoną.

Unikanie tarek i pumeksów i mocznika w wysokim stężeniu.

 

GRZYBICE PAZNOKCI I SKÓRY

U seniorów często występuje osłabiona odporność i gorsze krążenie co sprzyja

infekcjom grzybicznym.

Paznokcie stają się pogrubione i odbarwione, kruche, a skóra swędząca i łuszcząca.

Ważne jest, żeby pamiętać, że grzybica, która utrzymuje się na paznokciach dłużej

niż pół roku rozprzestrzenia się na resztę organizmu, dlatego warto wdrożyć

antybiotykoterapie.

W gabinecie potologicznym można wykonać badanie mykologiczne, oczyścić

zmienione chorobowo paznokcie za pomocą specjalnych frezów.

 

PROFILAKTYKA

Codziennie oczyszczanie i osuszanie stóp i przestrzeni międzypalcowych.

Noszenie skarpetek z naturalnych materiałów.

W miejscach takich jak basen, sauna czy hotel noszenie klapków i stosowanie

preparatów antyseptycznych.

W przypadku istniejącego problemu należy zgłosić się do podologa.

 

WRASTAJĄCE PAZNOKCIE

Najczęściej dotyczy to palca powodującego ból, zaczerwienienie i stan zapalny.

Może doprowadzić do infekcji, a w skrajnych przypadkach do powstawania ropni.

W gabinecie podologicznym podstawą działania jest usunięcie elementu drażniącego.

Działanie antyseptyczne / spreje, kremy /.

Ważne jest znalezienie przyczyny problemu, aby problem nie powracał.

 

PROFILAKTYKA

Odpowiednie skracanie paznokci,

Odpowiedni dobór obuwia i skarpet.

W razie konieczności wkładki ortopedyczne, odciążenie klamry tamponada paznokcia

czy też tejpowanie.

W przypadku dużego przerostu wałów okołopaznokciowych może być konieczna

chirurgiczna plastyka wałów.

 

PALUCH KOŚLAWY

Deformacja stopy, w której paluch odchyla się w stronę pozostałych palców.

Powoduje ból, trudności w chodzeniu i problemy z doborem obuwia.

W gabinecie podologicznym, jeśli ruchomość stawu na to pozwala zaleca się

codzienne ćwiczenia bądź stosowanie np. kliny między palcowe.

W ostateczności interwencja chirurgiczna.

 

PROFILAKTYKA

Wybór odpowiedniego obuwia.

Codzienne ćwiczenia

Wkładki ortopedyczne.

Utrzymywanie prawidłowej masy ciała.

Stosowanie diety bogatej w kolagen, wapń, wit. D, która wspomaga zdrowie stawów

i więzadeł.

 

PALCE MŁOTKOWATE I SZPONOWATE

Występują w wyniku osłabienia mięśni i wiązadeł stóp.

Mogą prowadzić do bolesnych odcisków i trudności w chodzeniu,

 

 

PROFILAKTYKA

Profilaktyka jest taka sama jak w przypadku paluchów koślawych.

 

STOPA CUKRZYCOWA

Występuje u osób z cukrzycą w wyniku zaburzonego krążenia i neuropatii,

Może prowadzić do trudno gojących się ran, owrzodzeń a nawet amputacji.

Wywołuje zwyrodnienia w obrębie skóry stóp i paznokci, a także mięśni stawów

i kości co może uniemożliwić zdrowe chodzenie.

Osoba z cukrzycą nie może rezygnować z aktywności fizycznej, diety o niskim IG

oraz picia dużej ilości wody.

Obowiązkowe codzienne samobadanie stóp.

 

JAK DBAĆ O STOPY NA CODZIEŃ PRAKTYCZNE PORADY

higiena : mycie stóp dokładnie, ale delikatnie.

Myj stopy codziennie w letniej wodzie / nie gorącej, aby nie podrażnić skóry /.

Używaj delikatnych mydeł o neutralnym pH – unikaj silnych detergentów.

Dokładnie spłucz mydło, aby nie pozostawało na skórze i nie powodowało

przesuszenia.

Po umyciu dokładnie osusz stopy, zwłaszcza między palcami – wilgoć

sprzyja grzybicy.

Pielęgnacja paznokci : obcinaj prosto, nie za krótko, aby uniknąć wrastania.

Używaj pilnika do wygładzania krawędzi paznokcia.

Jeśli paznokcie są za grube i trudne do obcinania, warto skorzystać z pomocy

podologa.

Nie obcinaj skórek – lepiej delikatnie je odsuwać, aby uniknąć infekcji.

 

SENIORZY, DIABETYCY I OSOBY Z PROBLEMAMI KRĄŻENIOWYMI

powinni odwiedzać podologa minimum raz na 2 -3 miesiące.

 

Każdy z uczestników wykładu otrzymał karteczkę z propozycją ćwiczeń,

z doborem odpowiedniego obuwia profilaktyczno – zdrowotnego dla stopy

cukrzycowej i innych dolegliwości ortopedycznych oraz z doborem odpowiednich

kremów, dezodorantów, polecanych produktów do pielęgnacji stóp.

Wykład był bardzo ciekawy, pouczający i ukierunkował nas jak zadbać o stopy,

o zdrowie, bo zdrowie jest najważniejsze.

 

Bardzo dziękujemy za podzielenie się wiedzą z nami Paniom Agnieszce Gawor

i Annie Wodzińskiej.

 

Cenne wiadomości spisała Maria Wątorek.