W dniu 11 października 30-osobowa grupa naszych słuchaczy uczestniczyła w rejsie statkiem po Zalewie Dobczyckim. Naszym przewodnikiem był p. Tadeusz Żaba - dyrektor techniczny MPWiK w Krakowie. Wielu z nas płynęło po zalewie po raz pierwszy. Rejsy te organizowane są w weekendy od 5 lat.
Podczas rejsu poznaliśmy historię powstania zbiornika i mogliśmy obserwować jego zróżnicowane brzegi, roślinność wokół i ptactwo wodne żyjące wokół zbiornika. Płynąc po zalewie, podziwialiśmy ruiny zamku w Dobczycach z XIV wieku, jak również zaporę, która zatrzymuje wodę i umożliwia działanie elektrowni wodnej.
Zbiornik wodny na rzece Rabie i jej dopływach powstał w 1986 roku, ale decyzja o budowie zapadła w 1970 roku. To było duże przedsięwzięcie, gdyż wymagało wysiedleń wielu domów, wybranie ziemi z dna zbiornika i przygotowania go do napełnienia. Zbiornik ma powierzchnię 10,7 km2 i pojemność 127 mln m3 . Leży na terenie 3 gmin: Dobczyc, Myślenic i Sieprawia. Jest zarybiony, ale nie wolno prywatnie z niego odławiać ryb. Zajmuje się tym powołana do tego celu specjalna jednostka.
Zalew Dobczycki jest rezerwuarem wody pitnej dla Krakowa (55%) i okolicznych gmin. Woda jest bardzo dobrej jakości, ale do wodociągów jest uzdatniana i całodobowo badana. Zbiornik pełni także funkcję przeciwpowodziową. Jego głębokość wynosi od 7 do 28 metrów.
Podczas rejsu widzieliśmy żerujące kormorany, ale wiemy też, że zbiornik jest siedliskiem wielu ptaków wodnych i przybrzeżnych, które przebywają tu czasowo. Niektóre z nich, jak łabędzie bywają w okresie zimowym.
Rejs statkiem był dla nas ciekawym i pouczającym przeżyciem, bo uświadomił nam znaczenie wody dla życia i konieczność jej oszczędzania.
Anna Płachta
Widoczne ze statku:
...fragment muru obronnego ...zamek z czasów Kazimierza Wielkiego ...korona zapory.
W dniu 8.10. br. o godzinie 1700 w Regionalnym Centrum Oświatowo-Sportowym rozpoczęła się uroczysta inauguracja siódmego roku akademickiego na dobczyckim UTW.
Zebranych licznie słuchaczy i zaproszonych gości powitała prezes Stanisława Błaszak. Głos zabrał prof. Kazimierz Wiech, nasz opiekun naukowy i przyjaciel, który złożył serdeczne życzenia, podsumowując je słowami ?cenię sobie to, że trwacie?.
Następnie głos zabrali dyr. Miejskiej Biblioteki Publicznej Paweł Piwowarczyk i dyr. MGOKiS Andrzej Topa, oraz założycielka i długoletnia prezes UTW Stanisława Błaut. Odczytany został list od nieobecnego na uroczystości burmistrza Dobczyc Tomasza Susia.
Wykład inauguracyjny został poprzedzony występem dzieci i nauczycieli ze Szkoły Muzycznej w Dobczycach.
Wykład pt ?Problemy amerykańskich miast na pustyni? wygłosiła prof. dr hab. Hanna Grabowska-Pałecka z Politechniki Krakowskiej. Wystąpienie zostało przygotowane na podstawie pracy doktorskiej z 2015 r. dr inż. Ewy Grabowski i dotyczył problemów miast Phoenix (stan Arizona) i Las Vegas (stan Newada).
Punktem wyjścia pracy był tzw. rozwój zrównoważony, który głosi, iż potrzeby obecnego pokolenia mogą być zaspokajane bez ujmy dla przyszłych pokoleń.
Obydwa miasta leżą na pustyni, gdzie mamy do czynienia z dużą powierzchnią pozbawioną szaty roślinnej i ekstremalnymi warunkami klimatycznymi (burze piaskowe, powodzie w okresie monsunów, wysokie temperatury, wilgotność).
Na pustyniach zawsze żyli ludzie (plemiona indiańskie), kiedy jednak rozwój zrównoważony został zachwiany, miasta pustoszały, cywilizacje upadały.
Phoenix i Las Vegas powstały na początku XIX w i rozwijały się niezwykle dynamicznie. Przyczynami był niski koszt ziemi, rozwój ośrodków przemysłowych, rozwój technologiczny i komunikacyjny. Stworzono warunki zarówno dla rolnictwa i przemysłu jak i dla mieszkańców. Bezkrytyczne przenoszenie układów urbanistycznych i stylu życia ze wschodniego wybrzeża na pustynie okazało się błędem. Rozwój takich metropolii to problem wody i energii. Prelegentka zwróciła uwagę na tzw. ?rozlewanie się miasta?, które wymaga ogromnych ilości wody i energii. Phoenix znalazło się na 3 miejscu listy 10 miast USA, w którym zabraknie wody w najbliższej dekadzie.
Idealne miasto na pustyni to Masdar City, miasto-eksperyment w Zjednoczonych Emiratach.
W obliczu obecnych zagrożeń klimatycznych i ekologicznych, ludzie muszą zacząć myśleć o rozwoju zrównoważonym i stosowaniu energooszczędnych rozwiązań technologicznych.
Po wykładzie Anna Płachta - sekretarz UTW, zapoznała słuchaczy z organizacją roku akademickiego, tematyką wykładów i zajęć w I semestrze.
Po zakończeniu części oficjalnej słuchacze udali się na spotkanie integracyjne przy kawie, herbacie i przepysznych ciastach.
Józefa Antos-Malara
Fot.Dobczycki Portal Informacyjny
W dniu 24 czerwca w grupie 22 osób udaliśmy się na ostatnią w tym roku szkolnym wycieczkę. Był to spacer z Kasinki Małej, dokąd dojechaliśmy autobusem, na górę Lubogoszcz. Z uwagi na ogromne upały, część osób nie czuła się na siłach, aby iść i w ostatniej chwili porezygnowały. Ale my - uczestnicy tej wyprawy na pewno nie żałujemy. Na górze jest duże schronisko z wieloletnimi tradycjami i sporą bazą noclegową. Skorzystaliśmy także z możliwości zjedzenia obiadu, a wcześniej zrobiliśmy przyjemny i niewyczerpujący spacer ścieżką edukacyjną po okolicy szczytu. Było miejsce do odpoczynku w cieniu drzew i wspaniały żywiczny zapach. Powrotna droga była dużo łatwiejsza mimo upału, bo z góry. Wróciliśmy do Dobczyc autokarem, zdrowo zmęczeni, ale zadowoleni z podjętego wysiłku.
Wycieczki piesze dostosowane do możliwości i sił seniorów sa dobrą alternatywą spędzania czasu na świeżym powietrzu. Warto z nich korzystać.
Obecny wygląd Krakowskiego Szkolnego Ośrodka Sportowego Baza Szkoleniowo Wypoczynkowa Lubogoszcz
Anna Płachta
W pięknej scenerii, wśród lasów, w domku myśliwskim - Gizówka", spotkaliśmy się 8 czerwca 2021 r. aby podsumować całoroczną pracę Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Dobczycach. Członkowie w głosowaniu jawnym powierzyli prowadzenie zebrania Włodzimierzowi Żuławińskiemu, który przedstawił podany wcześniej do publicznej wiadomości porządek obrad, który przyjęto jednogłośnie. Wybrano również sekretarza zebrania panią Marię Płachta.
W przygotowanej prezentacji prezes Stanisława Błaszak przedstawiła dokonania minionego roku. Rok akademicki rozpoczął się 15 września wykładem inauguracyjnym "Nic nadzwyczajnego. O Wisławie Szymborskiej". Wykład wygłosił dr hab. Michał Rusinek wieloletni sekretarz W. Szymborskiej, krakowskiej poetki, laureatki nagrody Nobla. Wykładowca towarzyszył pani Wisławie w dziele tworzenia, podróżach, odbiorze nagrody Nobla, wreszcie w ostatnich chwilach życia.
Kolejny wykład połączony z prezentacją własnej książki, przeprowadziła p. E. Polończyk-Moskal . W książce pt. "Świece zgasiła wojna" pokazała dzieje dobczyckich Żydów w czasie wojny, oraz ich powojenne losy. "O działalności samorządu" opowiedział słuchaczom Burmistrz GiM Dobczyce Tomasz Suś i był to ostatni wykład, gdzie mogliśmy się spotkać. Pandemia wróciła kolejną falą, kolejne obostrzenia, pozamykane szkoły. Siedem kolejnych, bardzo ciekawych wykładów, to wykłady online. I tak:
-byliśmy w Salzburgu i Wiedniu z p. Kamilą Wieczorek aby podróżować śladami Mozarta;
-w grudniu poznawaliśmy tradycje bożonarodzeniowe a potem zwiedzaliśmy z nią Węgry;
-historię ogrodów i dobroczynność roślin bogato ilustrowaną slajdami zaprezentowała p. Karolina Kudłacik;
-ciekawą prezentację przedstawiła nam p. Urszula Kowalczuk - wielka miłośniczka koni, autorka książki "Język polski kuty na 4 kopyta", w której zebrała powiedzenia, przysłowia, określenia związane z końmi funkcjonujące do dziś.
W minionym roku byliśmy w teatrze na zabawnej komedii "Kogut w rosole" oraz pojechaliśmy na sztukę Antoniego Czechowa "Wujaszek Wania". Mimo obostrzeń udało się zorganizować kilka bardzo ciekawych wycieczek - do Tarnowa, w Gorce i ostatnio do Złotego Potoku w północną część Jury Krakowsko - Częstochowskiej. Oprócz wykładów były również zajęcia z j. angielskiego, gimnastyki, zajęć plastycznych.
Następnie, zebranym przedstawiono sprawozdanie roczne Komisji Rewizyjnej, przegłosowano podjęte uchwały, w tym o udzieleniu absolutorium Zarządowi. Prowadzący zebranie Włodzimierz Żuławiński podziękował wszystkim uczestnikom za przybycie i zakończył zebranie. Na koniec Prezes UTW, poinformowała, że UTW w Dobczycach przyjął zaproszenie Ogólnopolskiego Porozumienia Uniwersytetów Trzeciego Wieku w Warszawie, skupiające już 187 krajowych i polonijnych UTW. Jest realizatorem ogólnopolskich projektów wspierających logistycznie i finansowo UTW i organizacje senioralne.
Wszystkim słuchaczom Zarząd UTW życzy wspaniałych wakacji i powrotu w zdrowiu z nowymi siłami na jesienne zajęcia.
Teresa Michałowska
Po dłuższej przerwie spowodowanej pandemią teatry wznowiły swoje występy, przy zachowanych środkach ostrożności.
Wybraliśmy tym razem Teatr Ludowy a konkretnie kameralną Scenę Pod Ratuszem. Żartowaliśmy nawet, że przedpremierowy spektakl odbył się wyłącznie dla słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku w Dobczycach, gdyż poza nami na widowni było tylko kilka osób. Czuliśmy się swobodnie i bezpiecznie.
W tym dniu na scenie wystawiony był ?Wujaszek Wania? Antoniego Czechowa. Dramat o nastroju z lekka melancholijnym, tęsknym, podkreślający że można przejść przez życie bez zaznania radości. W ?Wujaszku Wani? wszystkie postacie są na swój sposób nieszczęśliwe, niezależnie od wieku, pozycji społecznej, zawodu, czy statusu materialnego. Niektórzy próbują z tym walczyć, inni się poddają i pogrążają w smutku i bezradności. Dziewięć osób w sztuce, a tak wiele barw, choć smutnych w większości - niezadowolenie, narzekanie, niespełnienie, zawiedzione nadzieje, pracowitość, przyzwyczajenie do tradycji, nostalgia za przeszłością, rozważania o niszczącej naturze człowieka ,lenistwo, przemijanie - naprawdę można wymieniać i każdy znalazłby coś dla siebie. Autor chce nas przestrzec przed marnowaniem życia. Jego rozwiązaniem na przygnębienie jest praca i działanie . I w tym przekazie autor ma rację - nic się nie zmieniło w ciągu ostatnich 100 latach, dlatego Czechow jest nadal aktualny. W sztuce mocno zaznaczony jest wątek ekologiczny.
?Wujaszek Wania? to wielki dramat o świadomości człowieka. Doskonale ukazuje psychologiczne portrety postaci, ich niespełnione i nietrafne wybory, które rzutują na całe ich życie. Piękne to a zarazem smutne.
Sztukę wyreżyserowała Małgorzata Bogajewska absolwentka Akademii Teatralnej w Warszawie, od 2016 roku jest dyrektorem Teatru Ludowego w Krakowie. Z dramatem doskonale poradzili sobie aktorzy. Na szczególne wyróżnienie zasługuje Maja Pankiewicz odtwórczyni roli Soni córki profesora z pierwszego małżeństwa. Dodatkową atrakcją po spektaklu był spacer po Rynku Krakowskim. Długo musieliśmy czekać żeby zobaczyć tętniące życiem ogródki restauracyjne i kawiarniane posłuchać grających w nich orkiestr oraz ulicznych muzyków. Po dość smutnej i refleksyjnej sztuce to nam było potrzeba.
2 czerwca 2021
Stanisława Błaszak